Bir çocuktan katil yaratma öykülerinin en korkuncu 1920'li yıllarda başlamıştır:
Chicagolu şekerleme fabrikatörü Otto SCHNERING, piyasaya sunduğu yeni ürününe, ABD başkanı Cleveland’ın yeni doğan kızı Ruth’tan etkilenerek, ‘’Babe Ruth’’ adını verir. Babe Ruth, üstü çikolata kaplı çubuk şekerlerdir. Schnering, ürünün tanıtımı için Doug DAVIS ile anlaşır. Davis, ordudan ayrılan bir pilottur ve birkaç uçaklık filonun da sahibidir. Reklam kampanyası olarak, kağıttan yapılma küçük paraşütlere bağlı ‘’Babe Ruth’’ çikolataları uçaktan halkın üstüne atılacaktır.
Pilot Davis, bir arkadaşının evini ziyarete gittiğinde yeni aldığı reklam işini anlatır. Sohbete kulak misafiri olan evin çocuğu Paul, çikolataları uçaktan atmak istediğini çok söylese de babası bunu tehlikeli bulur ve izin vermez. Reklam kampanyasında bir çocuğun kullanılması fikri hoşuna giden Davis, güç olsa da arkadaşını ikna etmeyi başarır.
O günden sonra, bir uçak sesi duyan halk gökyüzüne bakmakta ve 12 yaşındaki Paul’un pilot kabininin penceresinden attığı çikolatalar için kapışmaktadır…
Havacılık serüvenine halkın üzerine çikolata atarak başlayan Tibbets, 6 Ağustos 1945 tarihinde Hiroşima’ya ‘Little Boy’ adlı atom bombasını atmış ve tam 79 bin kişinin ölümüne neden olmuştur.
Savaş sonrası röportajlarında ‘Hiç pişman oldunuz mu?’ sorularına cevap olarak Tibbets, ‘‘Hayır, doğru işi yaptığımıza inanıyordum. Evet, birçok insan öldüreceğimizi biliyordum ama birçok hayatı da kurtaracağımızı biliyordum. Japonya’yı işgal etmek zorunda kalmayacaktık’’ demiştir.
